Railay beach

Heel veel verhalen gelezen over dit strand wat bestaat uit 4 baaien. Ze worden vaak genoemd als de mooiste stranden van Thailand. De provincie Krabi, waar we nu dus ook zijn, staat bekend om z'n rotspartijen die uit het water oprijzen. Dus erg benieuwd en het ligt hier om de hoek, leuk voor een dagtrip. 

Nadat we heerlijk geslapen hadden op dit bed zijn we richting het verzamelpunt van de longtailboten gelopen en onderweg nog even gestopt bij de welbekende 7 eleven voor een ontbijtje. En voor de mensen die wel eens in Azië zijn geweest. Bij de 7 eleven gaat de gemiddelde Nederlandse toerist naar binnen voor de "7 eleven tosti". Nadat wij vorig jaar tevergeefs in Maleisië elke 7 eleven hebben geprobeerd, was het hier bij de eerste raak. En serieus, er is niets aan gelogen, ze zijn echt heel lekker. Ons ontbijt bestond dus uit een tosti, voor Marjon water en voor mij cappuccino. In totaal voor de goede som van 64 baht gegeten. Dat is in euro's 1,75. Zo blijven we wel binnen ons dagbudget.

In het zonnetje genoten van ons ontbijt en daarna tickets gekocht voor de boot naar Railay beach. Met 8 man op het bootje en vol gas de hoek om. En het moet gezegd, het is echt prachtig. Rotspartijen die recht uit het water omhoog komen, waar bomen op groeien en vogels in leven. De ene 60 meter hoog en de andere 200. Het is indrukwekkend. Wij worden afgezet op west beach en vooraf hadden we gelezen dat er op dit strand dagen zijn dat je geen zand kunt zien door de hoeveelheid handdoeken. We waren dus op het ergste voorbereid, maar we kwamen aan op een rustig strand. Zeker niet verlaten, maar geen mensenmassa zoals verwacht. Eerst het strand maar eens afgelopen naar de rechterkant en je moet hier wel foto's maken. Het jammere van foto's is altijd dat je wel een beeld krijgt, maar het idee van hoe overweldigend het is niet overkomt. Maar geloof ons, in het echt is het erg overweldigend. Door het water willen we naar een stukje strand even verderop lopen, maar van die hoge rotsen vallen ook vaak kleine stukjes af en die liggen dan net onder het zand waar wij op lopen en ik haal aan 1 van de stukjes mijn hiel open. Met iedere pas op het strand, even later, laat ik bloed achter. Dus maar door de zee, ontsmet het zoute water gelijk. Het zwemgedeelte wat er het beste uitzag lag aan de andere kant van de baai en daar lopen we dan ook heen voor het "bak en braad gedeelte" van onze vakantie. Wij leggen onze handdoeken neer en lopen direct het water van de zee in voor wat verkoeling. En dat is heerlijk. Een zacht windje waait ook nog door de baai als bonus. Als je dan zwetend 45 minuten over zo'n strand hebt gelopen en de zon op je lijf staat te branden voelt zeewater van bijna 30 graden echt koud aan. En de insiders weten dat ik al zo'n held ben met kou op mijn lijf, dus voordat ik de moed verzameld om mijn lijf helemaal onder water te dompelen ben ik al 4 keer uitgemaakt voor "mietje".

Tot de lunch vermaken we ons in de zee en op het strand en worden we verschrikkelijk bruin. Natuurlijk drinken we weer veel te weinig voor deze hitte. Dus als we besloten hebben om te gaan lunchen en we 2 minuten moeten wachten op onze fles water is de bediening te traag. 🙄🙄 We hadden ook een uur eerder wat kunnen drinken. Maar goed, genoten van het water en een prima lunch. En daarna weer richting het zwemgedeelte van het strand.  Als we daar de verkoeling weer zoeken door de zee in te lopen voelen we aan alle kanten prikken en irritatie op onze huid. Nu hadden we daar gisteren net over gelezen en de meest voorkomende oorzaak is dat de longtailboten, waarvan de schroef een klein stukje onder water steekt, de kwallen die wat verder uit de kust liggen te drijven vermalen. Maar die stekels blijven actief en prikken. Alleen kun je ze niet zien in het water doordat ze dus vermalen zijn. Nu gaat het hier af en aan met longtailboten, dus het zou zo kunnen zijn. Een andere optie is stekend plankton. Maar wat het ook is, het is minder aantrekkelijk in het water na de lunch. We blijven nog wel even hangen en tegen 16.00 uur gingen we wat drinken om daarna de boot teug te pakken. De wolken pakte zich samen boven railay, maar meer dan een paar spetters werd het niet. Het maakte wel dat iedereen dacht zo snel mogelijk weg te willen en als er haast is passen er ook 20 mensen op een bootje voor maximaal 8 mensen. 😊

Vlotte vaart terug en daarna even naar het hotel voor een lekkere douche. Inmiddels was het 18.00 uur en zijn we de boulevard afgelopen en hebben we uit meligheid geteld hoe vaak we aangesproken werden voor een massage, tatoeage of drankje. Het viel ons toch nog tegen, want 25 keer voelde als veel minder dan gisteren. Maar lachen en "no thank you" moeten er goed inzitten voor je aan de wandeling begint. Het vriendelijk lachen werkt trouwens wel. We hadden al gelezen dat boos kijken hier letterlijk en figuurlijk een vorm van gezichtsverlies is en je er ook niets mee bereikt. En eerlijk is eerlijk, lachend los je hier veel meer op en je krijgt altijd een lach terug. Ook als je ze afwijst. De massage van 1 uur was weer prima. Maar daarna voel je je wel loom in combinatie met de hele dag bakken en braden.  Lekker gegeten in hetzelfde restaurant als gisteren en daarna nog even geld gepind voor de komende 10 dagen. Zoals het er nu naar uitziet gaan we de komende 10 dagen naar rustige eilanden toe waar geen geldautomaten zijn dus dan is cash een vereiste. Het leven zal daar weer een stuk goedkoper zijn dan hier in Lloret. 

Nu op onze kamer even aan het chillen en zo maar eens beginnen met de tassen pakken. Morgenochtend om 05.30 op want we worden om 06.00 opgepikt voor onze overtocht van bijna 6 uur per boot. Hopelijk net zo windstil als vandaag, scheelt weer zeeziekte. We vinden het allebei weer heerlijk om de drukte uit te gaan en nu voor het rustige en het snorkelen te gaan. 

Een dikke digitale knuffel.