Ao Nang - Koh Muk

05.30 en gewekt worden door de telefoon. Het voelt toch vreemd in de vakantie. Maar vandaag gaan we weg uit Lloret en op naar het bounty eiland Koh Muk. We moesten om 06.00 klaar staan voor de minivan die ons naar de pier zou brengen voor een boottocht van bijna zes uur. 

De taxichauffeur, een man van weinig woorden maar veel gebaren, maakte ons duidelijk dat we in moesten stappen. En vol gas de stad door op zoek naar nog 5 andere adressen om mensen op te pikken. Dit is de eerste chauffeur die als een gek rijdt, maar het is maar een klein stukje naar de pier, dus prima. Maar tegen onze verwachting in rijden we Krabi uit. Het zal vast de volgende pier zijn want we waren naar ons idee al wat aan de late kant. Maar na 1uur rijden was ons wel duidelijk dat het geen bootreis van 6 uur zou worden vandaag. Na 3 uur gereden te hebben werden we eruit gezet op een afzichtelijke pier om weer in een longtailboot te stappen. Een kort stukje van 20 minuten en daar stonden we op de pier van koh muk. Gelijk de vibe van een klein eiland. Mannen die op de pier sigaretten roken en wachten op hun brommers met zijspan om de farangs (buitenlanders) naar hun tijdelijke onderkomens te brengen. 

Wij hoefden echter maar een klein stukje en liepen de lange pier af. De pier is zo smal en de brommers zijn zo breed dat er geen mogelijkheid is om elkaar te passeren. Een achterop komende scooter biedt ons aan om ons naar ons verblijf te brengen, cashew nut bungalows. De man is toch op weg naar huis en rijdt er langs. Voor de vriendelijkheid toch een fooitje gegeven. Goed zakelijk instinct van die kerel. Aangekomen bij cashew nut bungalows, geen eigenaar. Even een mailtje gestuurd en 10 minuten later staat er een vrolijke snuiter voor ons neus met een ietwat vreemde lichaamsgeur. Hij lacht vriendelijk en is super behulpzaam. Onze bungalow was nog niet helemaal klaar, maar we konden onze tassen alvast neerzetten en dan maakte hij het in orde. Als we de hut inlopen, vertrekt onzer beide gezichten. Geen douche en geen toilet, echt alleen een bed. Het sanitair bevindt zich 70 meter verderop. Nu willen we best basic en simple leven, maar dit gaat zelfs ons te ver. En mister Jaiy ziet gelijk aan onze hoofden dat het niet klopt. We leggen het uit en hij snapt het. Hij helpt ons snel aan een betere oplossing, Lucky Bungalow, 50 meter verderop en waarschijnlijk van familie. Maar ons deert het proces niet. Wij voelen ons helemaal Lucky met deze bungalow. Keurig verzorgd en onderhouden. En nadat we onze tassen hebben opgehaald laten we ons, in het veel te hete kamertje op het bed vallen. Het is inmiddels 11 uur en de dag is nog geen seconde volgens plan verlopen maar het zit allemaal mee. 

We pakken onze spullen weer uit en gewapend met alles wat je op een strand nodig hebt lopen wij naar het bekendste google plaatje wat je vindt als je zoekt op koh Muk. En ook in het echt ziet het er fantastisch uit. Super blauw water en een wit poederstrand. De snorkel was ook mee en na een paar foto's en even afgekoeld te zijn duikt Johan bebrild het water in. Helemaal niets te zien hier behalve wuivend zeewier. Geen vis gezien, wel 1 zeester en zee egel. 

Daarne de middag doorgebracht in de zee en op het strand. Het water is prachtig en het schiereiland waar we op zitten wordt de rest van de middag onze plek. Ondertussen vliegen de visarenden hoog boven ons hoofd om een prooi te verschalken. 

Even voor half 4 pakken we onze spullen en drinken we nog even een mango smoothie op het plekje waar we vanmorgen ontbeten hebben. Aangekomen bij de Lucky Bungalow, was er,  not so lucky, geen elektriciteit. Dus douchen was nu geen optie. Een vrolijk praatje met de buurman leert ons weer nieuwe dingen voor de komende dagen en jaren. Als de lampen aanspringen, is dat gelijk het teken voor douchen. Even al het zand eraf en weer buiten zitten. Maar dan vallen de musquito's ons direct aan, en geen kleintjes hè. Echt klerelijer muggen. Van de buren krijgen we wat wierook wat zou moeten helpen. Maar ze blijven vrolijk om ons heen hangen. Op naar het centrum van koh muk voor het diner en omdat we vanmiddag al verleid waren door het woord "bbq" waren we snel terecht bij een leuk tentje. Het eten was oké, maar de sfeer was prima. Na het eten besluiten we nog even het straatje uit te lopen en als ik mijn stoel naar achteren schuif gaat hij met een grote "knak" kapot en lig ik op een vol terras op mijn kont. Ik lach mezelf helemaal gek en het terras lacht met me mee. Jammer genoeg hebben we hier geen foto van gemaakt. Het straatje zelf stelde niet zoveel voor en dus gaan we terug naar onze bungalow om vroeg te gaan slapen. 

Een dikke digitale knuffel.