Langkawi dag 2

Vannacht was een verhaal apart. Overdag hoorden we de stoppenkast al een zoemend geluid maken. Maar 's nachts verandert dat zoemende geluid in de herrie van een dozijn klierende muggen die de hele nacht bij je oor zitten. Midden in de nacht op zoek naar oordoppen die heel goed blijken te werken bij een concert, maar tegen een zoemende stoppenkast is niets bestand. Hierdoor wel vroeg op de hoogte van het feit dat de leeuwinnen de finale gehaald hebben. Half brak aan het ontbijt dus, wat vandaag bestaat uit toast met jam, gebakken ei en ice tea. Prima te doen. Halverwege het ontbijt komt de meneer van de maintenance Johan halen voor de stoppenkast. En waar wij in het Westen voorzichtig zijn met stroom denken ze daar hier heel anders over. Het probleem was al bekend, want "Bob de bouwer" steekt zijn schroevendraaier in 1 keer op het punt wat trilt en dus ook zoemt. Even vervangen dus, zou je denken. Maar hier draai je gewoon een schroefje in een aardlekschakelaar om het zoemende knopje vast te zetten. Zonder de stroom eraf te halen. Maar het moet gezegd, het zoemen is weg en alles deed het nog. Goed gefikst dus. Hierna even plannen gemaakt voor de dag en al snel waren we er uit dat we scooters gingen huren en daarmee het eiland rond zouden gaan. Om een idee te geven, Langkawi is net zo groot als Texel maar dan met bergen. Scooters huren kost hier bijna niets en is een mooie manier om hier rond te reizen. Het was even wennen voor Marjon, maar het lukte gewoon. Tank natuurlijk bijna leeg, dus even op zoek naar een benzinestation. Deze lag op de weg naar de steilste kabelbaan ter wereld, en daar gelijk heen gereden. Voor Marjon en Jessie een hele opgave ivm hoogtevrees. Maar wonderwel ging de heenweg fantastisch. Een ritje van 15 minuten met een hoogteverschil van 700 meter. Het is ook wel de moeite. Om bij deze attractie te komen moet je wel door een commercieel oerwoud van winkels en fotografen. Maar dit hebben we allemaal doorstaan, zonder problemen. Wat minder goed doorstaan werd was de weg naar beneden. Jessie zat aan de verkeerde kant van het gondeltje en zodra de lift de weg naar beneden inzette, zette haar maag de weg naar boven in. En dan is 15 minuten best wel lang. Marjon die er nog het meest tegenop zag en de heenweg zo goed had doorstaan zat op de terugweg ineens vlak naast een deurtje met raampjes en had toen ineens door dat het best wel hoog was. De sfeer in zo'n gondeltje kan toch ineens heel anders zijn. Maar eind goed al goed, eenmaal op de grond, had de maag van Jessie zijn plekkie weer gevonden en Marjon weer opgelucht en blij. Scooter starten, helm op en gas. Via kronkelende weggetjes op naar Pasir Tengkorak Beach. Volgens de Lonely planet, de moeite waard. De ene keer door de jungle inclusief apen en de andere keer schitterend uitzicht op parelwitte standen. Mooie rit van 45 minuten. Even door gereden om iets te eten, en bij het tentje waar we stopte hadden we burritos kunnen eten als de apen niet 5 minuten daarvoor alle wraps hadden gejat uit het tentje. De kok bood aan om pasta voor ons te maken. En het duurde even, maar was echt heel lekker. Met drinken en 1 fles water 65 ringitt. Omgerekend 12,50 in euro. En gratis vuurwerkshow om de apen weg te jagen. Op naar het strand en de Lonely planet had gelijk. Een wit zandstrand waar de golfjes zacht kabbelend aankwamen. Palmbomen, eilandjes en hoge bergtoppen rondom. En dit terwijl de zeearenden hoog boven in de lucht op zoek naar een maaltje rond zweefde. Wij voelde ons direct kamp zuid. En niet noord, want kamp zuid wint altijd volgens Marjon. (Expeditie Robinson). Lekker liggen dobberen, gezwommen en geluierd. Tegen half zes weer op de scooter gestapt voor het ritje terug. Toch nog wel een uur en omdat het hier vroeg en van het ene op het andere moment donker is op tijd terug gegaan. Op de terugweg bij een stalletje langs de weg nog even 8 mango's voor 10 ringitt (2 euro) gekocht. Ze zien er echt niet uit zoals ze bij ons in de supermarkt liggen, maar ze zijn heerlijk. Rustig richting ons hutje gereden en daar even bijgekomen. Mango gegeten en even lekker chillen. Vandaag eten gehaald bij een stalletje langs de weg. Het menu bestond vandaag uit, chicken wings, coconut rice, en iets met noodles en garnaal. Het laatste was niet zo lekker, de chicken wings waren heerlijk en de rijst was pittig. Echt streetfood zoals het hoort. Wel even wennen aan het pittige. En ook vanavond voor 10 euro gegeten met z'n vieren. 50 ringitt. De avond verder doorgebracht met het spelletje keezen. Marjon heeft thuis het bord gekopieerd, gelamineerd en geplakt. Hierdoor zijn wij de eerste met een "reiseditie".Het moet nog even gezegd dat Marjon en Merit gewonnen hebben, maar dat is voor de statistieken. Truste allemaal voor straks