Een heerlijke dag

Geen wekker vandaag, maar wel een verhuizing. Jessie voelt zich gelukkig weer goed en heeft, net als wij een goede nacht gemaakt. Om 11.00 moeten we uitchecken uit de Barat. En om 10.10 worden we wakker en beginnen we gelijk met pakken. De verhuizing is geen grote onderneming, want we gaan maar 1 resort verder. Als we aan komen lopen worden we vriendelijk begroet door de receptionist en vertelt ons gelijk dat we het nieuwste huisje krijgen wat er is hier. Natuurlijk wel even wachten, want we zijn nog steeds in Maleisië. Maar wij gaan ondertussen even lekker ontbijten en als we terug komen is onze kamer klaar en dat valt geheel niet tegen. Gisteren verontschuldigde de receptionist nog enigszins door te zeggen dat dit geen resort is zoals de Barat. En nu zal het vast niet de mooiste kamer op het eiland zijn, maar het is ook zeker niet de minste. We droppen onze spullen, smeren ons in en op naar het strand want het is prachtig weer. Op het strand leggen we onze handdoeken weer trouw neer ondanks dat we er nog geen 1 keer op gelegen hebben. Het water is gewoonweg veel te lekker en te blauw om op het strand te gaan liggen. Na onze eerste zwemsessie gaan we lekker lunchen. Uitgebreid de tijd genomen voor de lunch waarna we gaan snorkelen. Jessie en Kim gaan niet mee, maar de rest gaat onderdeel worden van een eetfestijn voor de vissen. Johan heeft een gaatje gemaakt in een dopje van een waterflesje en deze gevuld met gebroken crackers met wat water erbij. Even goed schudden en je hebt een papje waar veel vissen op het rif dol op zijn. En dat blijkt ook wel. Als een malle komen ze erop af en voor we het weten hebben we een grote school van verschillende visjes om ons heen die vechten om een stukje cracker. Prachtig om te zien. Als het flesje leeg is vervolgen we onze snorkeltocht. Ingrid heeft eergisteren geen schildpad van dichtbij gezien, en gaat samen met Marjon en Merit de kant op waar ze veel gezien worden. Johan, Theo en Nick zijn inmiddels behoorlijk ingesteld op het Maleisische ritme en doen het rustig aan. Een stuk uit elkaar zwemmen ze rustig die kant op als er plotseling vlak naast Johan een mega schildpad met zijn kop uit zee steekt. Hoofd even boven water een snelle gil naar Theo, "hé Theee, mega schildpad". Hoofd snel weer onder water en volgen dat monster. Echt niet normaal zo groot als deze is. Theo en Nick blijven erbij en Johan haalt snel de dames die er ook 1 gevonden hebben. Samen weer terug naar Theo en Nick die hem nog boven op z'n staart zitten. Het duurde zeker nog 8 minuten voordat hij, althans ik denk dat het en mannetje is, boven water kwam voor lucht. Maar toen hij het deed was het echt een fantastisch gezicht. Maar liefst drie keer stak hij uitgebreid z'n hoofd boven het water om zich te laten fotograferen. Voor mijn gevoel moet hij om en nabij de 150 centimeter geweest zijn. Echt mooi. We zwemmen weer terug en komen er nog 2 tegen. 1 met een heel mooi kleurig schild die een tijd naast ons zwom en een grotere met een hele hap uit z'n schild. Het is echt iets bijzonders om zo dicht bij zulke beesten in de buurt te mogen zijn. Helemaal blij kwamen we dan ook weer terug bij het strand en komen we erachter dat het inmiddels kwart over zes is. Als om half zeven de zon achter het andere eiland verdwijnt pakken we onze biezen en lopen we langzaam terug richting onze nieuwe slaapplaats. Even douchen, niet zo warm helaas en daarna even lekker eten bij de Barat. Het eten is goed daar, dus daarom gaan we lekker daar eten. Het was echt een heerlijke dag waarbij alles op z'n plekkie viel. Jessie weer beter, prachtig weer, nog lekker op de Perhentian en ook nog met zulke grote schildpadden gezwommen. Truste.