Dag 26, rijbewijs

Opstaan met kriebels in de buik voor Stan, hij heeft vandaag zijn rijexamen, dus sturen we hem direct appjes om hem succes, rust en wat nog meer te wensen. Daarna begint bij ons de routine van het inpakken weer. Het is onze negende verhuizing vandaag. En de rit gaat richting Ribadeo. Een kort ritje van 95 kilometer en dat is ook wat we wilde gaan doen. Korte stukjes verplaatsen en dat lukt dus steeds beter.

Alles is nog nat van de dauw als we inpakken maar het is allemaal meer dan prima te doen als je het vergelijkt met onze buren op de camping. Die slapen al 3 nachten in de kofferbak van een Dacia Jogger met z'n 2'en plus een hond, geen kleintje een forse golden retriever. Voor alle ramen van die foliedingen die wij in Nederland gebruiken om niet te hoeven krabben en zo doen hun het. Respect, maar zelf lijken ze het ook wel pittig te vinden want aan het ontbijt kijken ze niet echt vrolijk. 

Als we wegrijden van de camping belt Stan ons om even lekker te ouwehoeren. Hij heeft drukke dagen achter de rug dus weinig tijd gehad om te piekeren over z'n examen vanmiddag. Heerlijk om hem even te horen. Het ritje verloopt verder prima en we zijn aan het begin van de middag in Barreiros. Een klein plaatsje, maar wat een heerlijke camping is dit. Veel surfers die hier komen voor de golven die je achter op de camping nog steeds op het strand hoort rollen, maar ook veel campers van mensen die gewoon lekker aan het reizen zijn. De sfeer is heel relaxed en alles is echt prima voor elkaar. We hebben een mooie plek en zetten de caravan vlot neer waarna we lunchen. De spanning neemt wat toe en het geluid van de telefoons wordt aangezet, want we willen het telefoontje van Stan niet missen natuurlijk. 

Het strand is werkelijk de weg oversteken en dan zijn we er. En Pip heeft het strand natuurlijk al geroken. Maar wat schetst onze verbazing, er staat een groot bord met dat honden verboden zijn. Pip staat er net zo beteuterd naar te kijken als wijzelf. Maar we lopen een stukje en vinden uit de wind een heerlijk plekje waar we onze grote kleed neerleggen en heerlijk de rest van de middag willen doorbrengen en naar de surfers hebben liggen kijken. We hebben Pip op het strand gewoon verstopt en alsof ze het zelf doorheeft graaft ze een kuil voor zichzelf om lekker in te liggen. Het is hier fantastisch en als Stan de woorden "geslaagd jaaaaaa" stuurt via de app kan onze dag niet meer stuk. Een paar minuten later hebben we een heerlijk blije Stan aan de telefoon. Wat zijn we trots. Kanjer is het. De rest van de middag op het kleed gelegen in de zon met de ogen dicht en een grote glimlach. Tegen 17.00 lopen we terug naar de caravan voor een drankje en een warme douche. Die werkelijk geniaal is hier. Draaiknoppen en een heel brede straal. Het is gewoon moeilijk om hem uit te draaien. Hierna nog even een makkelijke maaltijd bereiden en deze kunnen we ook weer buiten opeten. Het was een geweldige dag. 

Truste en tot morgen.