Dag 112, Vall de la Laguar

Het is hier zoals gisteren gezegd erg stil en de uil was vanmorgen gaan slapen, dus het is heerlijk wakker worden in de rust. Het zonnetje schijnt al vanaf half 10 op het plekje en dat is ook lekker. Ontbijt, koffie en thee op ons terras. 

Het is al weer even geleden dat we in de natuur waren, dus gaan we voor een lekkere wandeling. De naam van het plaatsje verraadt al een beetje dat we hier in een vallei zitten en dat betekent dat we voor 75 procent ingesloten zijn door bergen. 1 van de bergen heeft een lange kam waarover je kunt lopen. Het wordt ons niet helemaal duidelijk of Pip hier ook kan komen. Maar we nemen d'r mee op pad en als dat niet gaat keren we om. De pas waar we naartoe lopen heet Caval Verde. En inderdaad het is groen door de bomen en struiken. Maar een paard zien we niet in de grote berg. Misschien jullie wel op de foto's. 

Het is een uurtje bergop voordat het echt steile stuk begint waar ook een ketting of een trap moet zijn en waarvan wij niet duidelijk kregen of Pip dit kon of niet. De ene zei van wel en de andere van niet. Maar als we er aan komen is het duidelijk. Dit stuk is niet gemaakt voor onze Pipperd. We keren dus om en genieten ook de terugweg van de prachtige omgeving. Het is heerlijk hier en als we terug zijn bij de caravan is de zon al achter de berg en is het wat frisser dan gisteren. 

We gaan gelijk naar binnen en werken de rest van de middag en het begin van de avond aan de fotoboeken. En dat was nodig ook, we liepen achter. Marjon houdt van deze reis een beetje informeel boek bij met korte verhaaltjes en lollige foto's die het fotoboek wat Johan maakt niet halen. 😉 Denk aan selfies en gekkigheid. Morgen heel vroeg op, want we hebben weer een fietstocht geboekt. Dit keer in Alicante en dat ligt toch ietsje verder weg dan we dachten. 

Truste en tot morgen.