Dag 99, Juan en Maria

Het heeft vannacht zo geregend dat ik met de les van de vorige keer nog in mijn hoofd, het luifeltje nog maar wat schever heb gezet zodat het water er af kan lopen voordat de stangen buigen. Maar als we wakker worden is het gelukkig droog en stappen we na het ontbijt op de fiets voor het tochtje van 7 kilometer naar de golfbaan. We beginnen vandaag een half uurtje eerder, maar doordat we een kwartier eerder opstaan hebben we het gevoel dat we moeten haasten. En dat is lang geleden. 😉

Op de golfbaan staat David op ons te wachten en we worden weer vriendelijk onthaald. Bij David (uit te spreken als Daviet) heten wij Juan en Maria. Want Marjon uitspreken is niet te doen. We beginnen vandaag met putten of zoals Maria het noemt "minigolf". En ook hier wordt er weer een competitie van gemaakt. We mogen om de beurt een hole uitkiezen en degene die er in de minste slagen zijn balletje in heeft, hoeft de clubs niet schoon te maken. 

Na een uurtje minigolf lopen we weer naar de driving range om het verre slaan te oefenen. En Maria raakt na een uurtje zo gefrustreerd dat ze,  als Daviet even wegloopt, aangeeft hem die stok in zijn strot te kunnen duwen. Het spelletje golf lijkt vrij simpel. Maar er zijn zoveel stapjes nodig om het balletje de kant op te krijgen die jij wilt dat je alleen maar aan het denken bent en dat is nou juist wat je niet moet doen. Maar met geduld komt ook Maria een eind en als er weer een paar balletjes door de lucht vliegen, komt dat het humeur zeer ten goede en sluiten we na tweeënhalf uur weer af en fietsen we weer lekker naar Pip. 

Na de lunch begint het zonnetje te komen en in de middag wandelen we door de duinen, hier niet gevuld met gras, maar met palmbomen richting het strand. Het is heerlijk en ook Pip vindt het zalig. Ze rent, vliegt en graaft.

Morgenochtend weer op tijd eruit voor de laatste lessen van deze week. 

Truste en tot morgen..