Dag 9, Tourmalet

De hele week komen we ze al tegen op de beklimmingen van de Tour de France. Op de fiets of wandelend, de groep van ride4kids. Vandaag rijden we de Tourmalet op, met de auto welteverstaan, en rijden we weer achter de zwart met fel gekleurde shirts van deze groep. 

De Tourmalet ligt er vandaag prachtig bij. Wat wolken waar af en toe de zon doorheen prikt en een rustig windje. De boeren zijn bezig de koeien en schapen bij elkaar te drijven die de hele zomer op de weides van deze machtige berg hebben mogen grazen. En op sommige plekken moeten we slalommen tussen de koeien en schapen door die nog niet aan de beurt zijn om de berg af te moeten. Onderweg stoppen we een aantal maal voor een foto of om gewoon even te genieten. Als we vlakbij de top zijn zien we een hoop Hollandse mensen staan waarvan we er later achter komen dat ze het ontvangstcomité zijn voor de mensen die wij al de hele week tegenkomen. Het is vandaag de laatste dag en de grootste Pyreneeënreus van de Tour staat vandaag op het programma voor de ride4kids die geld inzamelen voor stamceltherapie tegen metabole ziektes. Een mooi doel, maar waar wij ontzettend van onder de indruk waren was de saamhorigheid onder deze mensen. Een vrouw, die het duidelijk zwaar had en al ver over haar grens was gegaan, werd letterlijk door twee andere wielrenners omhoog geduwd de laatste kilometers. Want iedereen moest de finish halen en die lag vandaag op 2115 meter waar de wind een stuk kouder was. We hebben echt even staan genieten van de prestatie die deze mensen allemaal gehaald hebben. Onderwijl vlogen de gieren boven ons hoofd en waaide de wolken langs ons over de top heen. Pip snuffelde vrolijk rond en wij genoten van het uitzicht. 

Toen we de feest vierende groep hoorde aankondigen dat ze over 10 minuten naar beneden zouden gaan besloten we ze voor te gaan, want fietsers dalen sneller dan auto's hier en daar wilde we niet middenin zitten. We hadden het ook koud genoeg want daar stonden wij natuurlijk vrolijk in onze korte broek tussen de mensen in lange broeken en winterjassen. We zijn af en toe ook zo'n stel onbenullen. We dalen in een klein uurtje weer naar het dorpje Argeles-Gazost en doen daar een boodschapje voordat we de middag verder bij de caravan doorbrengen. 

Om 18.30 stappen we op de fiets voor weer een rit richting Lourdes. In de Michelin gids stond een verwijzing naar een pizzeria en die was volkomen terecht. We genieten van een heerlijk pizza waarna we nog een klein stukje fietsen naar de Rozenkrans basiliek in het hart van Lourdes. We willen de fakkelprocessie meemaken en als we om 20.30 op de plek staan waar we het wilde zien staan er op het grote plein misschien 50 mensen met een fakkel en zeggen we gekscherend tegen elkaar dat het niet veel zal worden.

Maar als om 21.00 de stoet in beweging komt is bijna het hele plein vol en lopen er duizenden mensen met een fakkel achter het beeld van Maria aan wat gedragen wordt. Ook dit is weer zeer indrukwekkend. We raken aan de praat met een dame naast ons die echt op bedevaart naar Lourdes was gekomen. Een mooi gesprek waarin zij zelf ook kritisch was over het geloof en dat de kerk nog steeds beheerst wordt door mannen. Als de processie bijna voorbij is besluiten wij weer voor de meute uit te lopen richting de uitgang waar onze fietsen staan. Helmen op en terug richting de camping. 13 kilometer over een pikdonker fietspad. Vanmiddag was precies dit de reden dat we twijfelde om met de auto te gaan. Maar met de fiets in turbostand zijn we 36 minuten later weer terug bij de caravan en genieten we na van weer een heerlijke dag.

Truste en tot morgen.