Dag 72, mooi, heel mooi en vandaag

We rijden in 5 kwartier naar Lagao. Een dorpje in de Algarve met één van de mooiste stranden van de Portugese kust, Praia da Marinha. Hier begint de Seven hanging valleys trail. Een pad langs de kust en die staat voor vandaag op het programma. 

Als we op een kleine parkeerplaats aankomen die al vol is rijdt er toevallig net iemand weg en parkeren we de auto. Soms zit het mee. We lopen eerst richting het strand wat onder aan een klif ligt, maar zoals ons vaker gebeurt en soms tot afgrijzen van de meiden, loopt het bij ons weer anders en lopen we om voor een prachtig uitzicht richting Albufeira en de goudgele kliffen die hier tot in de zee reiken. Waar we onderweg nog dachten dat het te hard zou waaien voor de drone, valt de wind hier wel mee. En dus laten we drone vliegen richting de rots die in de zee omhoog torent en waar de aalscholvers genieten van het zonnetje. Ook wij genieten van het zonnetje en het uitzicht en het is weer een goede dag om bruiner te worden. We lopen alsnog naar het strand en onderaan de goudgele kliffen staan is net zo indrukwekkend als er op staan en we genieten dan ook echt van onze wandeling over dit inderdaad prachtige strand. 

Hierna de trap omhoog weer genomen en begonnen aan de trail. Het is een pad van 6 kilometer en we hadden al gehoord dat het eerste gedeelte het mooiste is. We lopen van uitkijkpunt naar uitkijkpunt en zijn na 3 uur genieten, foto's maken en verbijsterd zijn nog maar 1.7 kilometer opgeschoten. Het wordt dus duidelijk dat wij vandaag niet de hele trail gaan lopen en dat is prima. Want er is zo ongelooflijk veel te zien en te genieten hier. We klauteren en klimmen en lopen over smalle klifrandjes om nog mooiere foto's te kunnen maken. We maken regelmatig grapjes over de levensverzekeringen en Marjon maakt zich regelmatig zorgen als ze me weer ziet gaan richting een smal randje. Zij ziet dan vaak niet dat daaronder nog 2 brede richels zijn en de stress dus vaak onnodig is. Als we zitten te lunchen met een meegebracht broodje zoeken we op of er wel eens mensen naar beneden vallen. Maar dat gebeurt schrikbarend veel en vooral als mensen selfies willen maken.  Er staat zelfs een verhaal van een Pools koppel wat voor de ogen van hun kinderen van 5 en 6 naar beneden gevallen zijn en overleden zijn. Gruwelijk. 

Zo gruwelijk als dit soort verhalen zijn, zo adembenemend is de natuur hier. Bogen, stranden, kliffen en grotten waar de zee instroomt en gewoon strandjes in liggen waar de zon van bovenaf nog op schijnt. Het is prachtig. En tegen 16.00 zijn we weer bij de auto en rijden we dolgelukkig weer terug naar de camping. Het was weer een heerlijke dag.

Truste en tot morgen.