Dag 52, Estremoz en happy hour

Het is vandaag marktdag in Estremoz, een klein stadje 12 kilometer verderop en we rijden er onder een vrolijk zonnetje heen met de auto. Om 2 redenen, de eerste is dat Pip mee kan en de tweede is dat je op de route naar Estremoz een heel stuk langs een N-weg moet fietsen en daarna een stuk op een soort snelweg op de vluchtstrook. Dat schijnt hier allemaal te kunnen maar gaat in ons hoofd niet helemaal goed. Dus parkeren we een kwartiertje later de auto net buiten de stadsmuur en wandelen we de stad in richting het centrale plein. Het is een verzamelplaats van boeren uit de omgeving die hun waar hier verkopen. Heel veel groente, heel veel kaas, allerlei soorten gerookte worsten en levend pluimvee. Het is een grote markt en wordt ook nog aangevuld met een brocante. 

Het is gezellig druk en de Portugezen genieten na het doen van hun inkopen van een biertje of een wijntje. Het is ons nog iets te vroeg om 11.00 uur maar ze hebben ook Cola, dus wordt ook onze dorst gelest.

We bezoeken het kasteel boven op de heuvel ook nog even en passeren daarvoor een tweede stadsmuur. Dus degene die daar vroeger woonde zat goed beschermd met 2 muren en een stadje als barricade. Er staat een mooie toren opgetrokken uit marmer wat in de steek hier veel gedolven wordt. Het stadje wordt ook druk bevolkt door militairen vanwege de aanwezigheid van een militaire school hier. En die hebben vandaag een paardenspring wedstrijd bij het kasteel. Omdat we Pip mee hebben vermijden we dit maar even om schrikkende paarden te voorkomen. Niet dat Pip iets zou doen overigens. Als we weer terug zijn op de camping genieten we van het zonnetje en chillen we totdat op de camping het Happy Hour begint. Een voor ons nieuw fenomeen, als je wilt kom je met je eigen drankje naar het terras en kun je daar de andere gasten ontmoeten. Omdat we ons langzaamaan toch aanpassen aan het leven op de camping besluiten we ook deel te nemen. Er zit al een aardig gezelschap en we moeten ons dus even verdelen om een vrij plekje te bemachtigen. Daarbij heb ik veel geluk en Marjon wat minder. 😂

Ik heb anderhalf uur lang leuke gesprekken met de eigenaar, een paar Zweedse gasten en onze buurman en vermaak me prima. Mijn glas Cola wat vlot leeg is wordt enthousiast vol gegoten met lokale rode wijn door mijn tafelgenoten die wel een fles mee hadden. Marjon had wat minder enthousiaste mensen om zich heen en gebruikte na anderhalf uur Pip als escape om weg te kunnen. Waarna we lekker gekookt hebben en binnen de secondes hebben geteld tussen het bliksemen en de klap. Dat was regelmatig korter dan 1 seconden dus erg dichtbij, maar alles is zonder probleem voorbij gedreven terwijl we nu de volgende bui aan horen komen. 

Truste en tot morgen.