Dag 36, mistig Muros

13 oktober 2022 - Louro- Muros, A Coruña, Spanje

Het is weer zo'n dag waarop de camping leegloopt en wij blijven. Zo ook, de buren. Ze vertrekken op ons aanraden richting Ribadeo. We kunnen nog net even gedag zeggen omdat zij op tijd vertrekken en wij weer leren wat uitslapen is. Voor de zekerheid had de buurvrouw al een lief briefje geschreven en op ons tafeltje gelegd buiten. 

Na het ontbijt stappen we op de fiets naar Muros. Een vissersdorp waar de haven het centrale middelpunt is. We lopen naar boven richting een hele oude kerk waar de deur wagenwijd openstaat. En daar lopen we 1 van de meest donkere en sinistere kerkjes in die we ooit gezien hebben. De glas in lood ramen zijn allemaal vrij donker waardoor er weinig daglicht binnenkomt. Maar vooral indruk maken de poppen die ze hier gebruiken in plaats van beelden. Met name Christus aan het kruis is een bijna horrorachtig tafereel als je dit  met andere vergelijkt, het komt misschien ook door de cd die continue gedraaid wordt met daarop elektrische orgelmuziek. En ondanks, of misschien dankzij dat is het wel fascinerend. De wandeling door het dorpje is vlot klaar en nadat we nog even door de haven zijn gefietst en tevergeefs uitgekeken hebben naar de dolfijn die daar leeft fietsen we terug richting de camping. De bewolking is dicht en grijs vandaag en in de middag komt de mist van zee opzetten en begint het te miezeren. Af en toe stopt het even en in 1 van de pauzes ruimen we de spullen buiten op, want morgen vertrekken we. 

We hebben getwijfeld welke richting we op gaan omdat de voorspelling van het weer voor ons plan A niet zo goed is de komende week. Maar goed weer opzoeken is 550 kilometer rijden en dat brengt ons erg ver van de route af en dingen die we nog graag willen zien. We blijven dus bij plan A en rijden morgen naar Viana do Castello, onze eerste stop in Portugal.

We lopen in zo'n miezer waar je zeiknat van wordt nog een laatste strandwandeling met Pip en voor het eten en voor de het donker wordt kijken we als 2 kleine kinderen op onze buik op bed door het raam of we nog dolfijnen zien. Helaas vandaag ook niet. 

Truste en tot morgen. 

Foto’s