Dag 32, het einde van de wereld

De camping stroomt leeg en om de vriendschapsband nog te bevestigen komt onze buurman nog een paar folders brengen van de omgeving waarna ze vertrekken. En ze zijn dus niet de enige, waar het gisteren vol stond zijn we aan het einde van de ochtend met 2 anderen. Iedereen vlucht voor het voorspelde weer, vandaag iets minder en morgen regen en iets zuidelijker moet dat beter zijn. 

Natuurlijk hebben we vanmorgen Max voor de tweede keer wereldkampioen zien worden, maar de climax was dit jaar ver te zoeken. Wat een rare finish. 

Hierna stappen we in de auto voor een ritje langs deze kust. We rijden langs rotsige kusten naar onze eerste stop, Carnota. Carnota staat bekend om zijn grootste "horreo" van Galicië. We hebben deze bouwwerken al heel veel zien staan en ons afgevraagd waarvoor het dient en natuurlijk wist Google het antwoord. Het is een opslagplaats uit vroeger tijden voor graan en andere gewassen. Hierin lag het droog of te drogen en doordat het op palen staat is het beschermd tegen de dieren. Ze zijn soms saai, maar ook rijkelijk versierd en er is dus een strijd geweest tussen de dorpen hier wie de langste had. (Het is van alle tijden) 😇 En Carnota heeft dus gewonnen met bijna 35 meter en stamt uit 1768. Leuk om te zien, maar zonder hadden we ook gekund. Marjon bezoekt nog even het plaatselijke kerkje en er was een meneer al bezig om de deur dicht te doen. Als Marjon dan weg wil lopen wenkt de man haar binnen en ze voelt zich dan zo bezwaard dat ze toch even voor in de kerk gaat zitten en de tijd neemt voor een gebedje. Baadt het niet...... Na Marjon ging de kerk gelijk op slot. 

Door naar Ézaro waar een waterval van 155 meter naar beneden dendert en het moet gezegd het is echt wel mooi. Maar doordat er water met kracht naar beneden dendert hebben ze ernaast een waterkrachtcentrale gebouwd, super logisch maar wel jammer. Maar bij de foto's is duidelijk te zien dat er op een plekje waar grote industrie staat ook nog mooie instagram plaatjes te schieten zijn. 

En dan door naar het einde van de wereld, althans dat was wat de Romeinen dachten toen ze hier stonden en noemden het toen Finis Terrea (einde aarde) en het moet gezegd dat gevoel heb je ook als het enige wat je ziet alleen maar oceaan is. Het is ook het eindpunt voor veel pelgrims die naar doorlopen naar "het einde van de wereld" als ze de Camino hebben gelopen en in Santiago aangekomen zijn. Ook is hier de laatste stempel te halen. Maar of dat officieel is of een handige donder die op winst uit is valt te bezien. We raken er aan de praat met een Nederlander uit Apeldoorn. Een jonge jongen die 6 jaar geleden is gaan wandelen en daar niet meer mee gestopt is. Hij woont onderweg in zijn tent of waar dan ook samen met zijn hondje en hij heeft tot nu toe 41000 kilometer gelopen. Een bijzonder gesprek met iemand die besloten heeft dat de maatschappij zoals wij die kennen niets voor hem is. Hij gaat over 3 weken terug richting Frankrijk en dan op zoek naar een regio waar hij in het bos wil gaan wonen. Zo'n ontmoeting waar je het op de weg terug nog over hebt in de auto. 

Het einde van de wereld is een prachtige plek op het puntje staat een vuurtoren en er zijn een aantal plekken waar mensen die de Camino hier geëindigd zijn plekjes hebben gemaakt om hun tocht of de reden voor hun tocht te eren. Zo liggen er natuurlijk veel Sint Jacobsschelpen (het symbool van de Camino). Er liggen veel schoenen, stenen maar de meeste indruk maken de foto's van mensen waarvan wij vermoeden dat ze overleden zijn en een plekje hebben gekregen om over het einde van de wereld uit te kijken. Een bijzondere en bijzonder mooie plek. 

De terugweg hebben we het inderdaad nog over de Apeldoorner en wat hem beweegt. Bijzondere mensen maken bijzondere keuzes. Hij heeft in ieder geval niet voor de makkelijkste weg gekozen, dat bleek ook wel uit zijn verhalen. Maar was heel tevreden met zijn leven. 

Terug op de camping een lekkere zondagmiddagborrel en tegen 18.00 uur gaan we naar binnen voor de eerste druppels. Als we op buienradar kijken heeft het iets zuidelijker de hele dag geregend terwijl het bij ons de hele dag droog was. 

Het was een mooie dag. 

Truste en tot morgen. 

P.s. speciaal voor Harry, 2 nieuwe filmpjes met de drone.