Dag 19, Room with a view

We gaan vandaag weer door. Een kort stukje van maar 60 kilometer maar wel naar de andere kant van dit gebergte. We gaan vandaag naar Riaño.

De routine van het opruimen, aanhaken en wegrijden begint er al aardig in te komen. Maar vandaag zijn we even in gevecht met de caravan. We hebben van de week de mooiste plek uitgezocht en niet de meest praktische plek. Daar hebben we 4 nachten geen last van gehad, maar nu wel. We staan namelijk op een plek die nogal scheef is en als je van de plek af wilt moet je een hobbel over. Dat moet allemaal wel kunnen, maar de draai is ook nog klein en ons reservewiel hangt onder de caravan. Waardoor hij niet te ver achterover kan hellen. Heel veel woorden voor een dik half uur knoeien, trekken, sleuren en draaien voordat we de caravan uiteindelijk met hulp van 2 Engelse buren achter de auto hebben zonder dat we onderdelen van de caravan kwijt waren. 

We beginnen aan de trip omhoog. We rijden naar de bergpas waar we eergisteren ook waren, maar dan zonder caravan. Het is rustig op de weg en de auto trekt de caravan, 1400 kilo, rustig omhoog. Ook als het echt steil wordt en we midden in een haarspeldbocht stil moeten staan voor de koeien die voor onze bumper staan. Een luidruchtige boer zwaait ze wild gebarend langs onze auto zodat we verder kunnen en hij zijn koeien voor de echte kou op stal heeft. Bovenop de berg zitten we precies op de helft van de trip en naar beneden gaat ook rustig, gemakkelijk en keurig. We doen uiteindelijk dik anderhalf uur over de 60 kilometer. Dus snelheidsrecords zijn er vandaag niet gebroken. 

Maar wat een prachtige plek weer. Ik snap dat het voor de lezers een beetje eentonig wordt. Maar we zijn blijkbaar erg goed in het uitzoeken van mooie plekken. Het is beloofd, als het niks is zullen we het ook zeggen. Maar we zitten hier boven het stuwmeer van Riaño. Met daarachter weer een prachtige bergkam waarachter de zon vanavond wegzakte. Dit tafereel hebben we wel vanuit de caravan bekeken trouwens.  Want we zitten hier op 1200 meter hoogte en dat is nog best fris hier als de zon wegzakt en de wind wappert.

Riaño is nog wel een bijzonder verhaal, het is het dorpje op de voorgrond op de foto's. Het bestaat nog maar sinds 1987. Alleen het kerkje is veel ouder want dat hebben ze uit het oude Riaño afgebroken en op deze nieuwe plek weer opgebouwd. Het oude Riaño ligt namelijk meters diep onder de grote brug op de foto. Het is een aangelegd stuwmeer waarvoor het oude Riaño dus moest wijken. Iets waar veel weerstand tegen was destijds, maar toch doorgevoerd werd. In het nieuw gebouwde Riaño woonde ook gelijk 400 mensen minder, want die zijn weg gegaan naar elders. Nu wonen er nog geen 500, dus bijna de helft is er vandoor gegaan vanuit protest. 

Een bijzonder uitzicht met een bijzonder verhaal. 

Truste en tot morgen.