Dag 84, Loulé en Tavira

Zo, dachten we dat gisteren een koude nacht was. Daar ging vannacht nog een schepje bovenop. We hebben voor het eerst de kachel aangehad. En om 06.00 uur tijdens een nachtelijke plaspauze was het buiten 0.2 graden en in de caravan 9 graden. Dan blijf je geen seconde langer op het toilet zitten dan nodig is kan ik je zeggen. We wilde vandaag vroeg weg want we gaan vandaag het laatste stukje Algarve doen wat we willen zien, de oostkant. Maar de koude nacht zorgt ook voor een frisse ochtend en wij slapen kennelijk goed als het koud is en worden om kwart over negen wakker. Een snel ontbijt en de auto in. Want het is wel een stuk rijden.

Loulé is bekend om z'n markthal en is anderhalf uur rijden. En het is inderdaad een mooie hal met veel verschillende stalletjes en spullen die te koop zijn. Van het alom aanwezige groente, fruit en vis tot allerlei soorten koekjes, brood, messen, scharen, vlees en cafeetjes waar je even lekker kunt zitten voor een bakkie of een biertje. Want dat is ook heel normaal in Portugal. Als er een 0 in klok zit kan je een biertje nemen, dus ook om 10.06. We gaan trouwens wel om de beurt naar binnen want Pip is mee en mag niet mee naar binnen. Het "tourist office" voorziet ons weer van wat info en ook van de Algarve in het algemeen en dat is fijn voor het reisboek wat Marjon bijhoudt. Dat kan weer gevuld worden met plaatjes van al het moois wat we hier gezien hebben. Volgens de vrolijke dame van het informatiepunt is Faro ook de moeite waard, maar wij houden ons bij het eerste plan en rijden voor onze tweede stop 40 minuten door naar Tavira. Een nieuwe strategie van ons is om de plaatselijke supermarkt aan de rand van het centrum op te zoeken, daar te parkeren en dan het stadje te bezoeken. En ook in Tavira doen we dat. Het is een kilometer lopen naar het centrum en het is een leuk compact en gezellig stadje wat bekend staat om het feit dat het 27 kerken heeft. We lopen richting de oude Romeinse brug en steken deze over omdat de terrasjes aan de overkant lekker in het zonnetje liggen voor een lekkere lunch. We belanden uiteindelijk bij een Ierse pub die we in eerste instantie overgeslagen hadden omdat we daar niet teveel van verwacht hadden. Maar jemig, wat hebben we lekker gegeten zeg en wat was het sfeertje goed. Het was gezellig druk, het zonnetje scheen en een jonge dame stond met een ukelele te zingen terwijl wij lekker aan de rivier zaten te genieten. Het was heerlijk en daardoor de langste lunch van ons tijdens deze reis. Hierna zijn we door het belangrijkste gedeelte van Tavira gelopen, maar voor elke kerk moest je hier betalen. Dat in combinatie met het feit dat we deze reis al 1653 kerken van binnen hebben gezien, maakt het een snel rondje Tavira. We lopen weer terug naar de auto en stappen terwijl de donkere wolken zich verzamelen in de auto. Voor de kust hier bevindt zich nog een soort van wadden gebied waar zout gewonnen wordt en we rijden daar nog even heen als de wolken hun regen loslaten boven ons. 

Als we het gebied inrijden zien we de roze vlekken in de verte verschijnen en ineens staat er een grote vlakte vol met flamingo's. Het is een mooi gezicht om deze beesten hier te zien en met de bergen gewonnen zout op de achtergrond doet het ons heel erg denken aan Bonaire. Grappig om te zien dat in twee delen van de wereld die zover uit elkaar liggen hetzelfde plaatje te zien is. En dus stoppen we om foto's te maken en genieten we van het mooie beeld. Het is na 16.00 (dus tijd voor bier) als we in de auto terugrijden richting de camping. Toch nog wel een kleine 2 uur rijden over kronkelende bergweggetjes door slapende dorpjes en langs levendige kroegjes. Het is al donker als we de IC 1 richting de camping opdraaien en het is daar heel erg lekker om achter een auto aan te rijden zodat jezelf niet zo in het zwarte hoeft te turen om te zien hoe de weg loopt. Nu is het gewoon een kwestie van 35 kilometer 2 rode lampjes volgen en dan de afslag naar de camping goed timen. Dat lukt allemaal goed en zodoende zijn we net na 18.00 uur op de camping en zien we aan de plassen dat het hier meer en/of harder heeft geregend dan 80 kilometer verderop. Dat hebben we dus goed gedaan. 

Truste en tot morgen.