Dag 43, tot op de draad
20 oktober 2022 - Guimarães, Portugal
Wakker van de wekker want we gaan naar Barcelos. Op donderdagochtend is daar de grootste weekmarkt van Portugal. Een uurtje rijden en het hoost. Echt heftig veel regen. Als we dichter bij Barcelos komen wordt het iets minder en parkeren we de auto voor het centrum en lopen we het laatste stukje. Pip is vandaag ook mee en als we uitstappen regent het nog steeds. De markt is groot en waar wij het kennen met kraampjes is de markt hier opgebouwd met tafels en boven iedere kraam hangen grote zeilen die vastzitten aan bomen, busjes of grote pinnen die in de grond zijn geslagen. De markt is opgedeeld in secties net spullen. De sectie kleding is groot, maar het gedeelte groente en fruit is gigantisch. En je kunt er werkelijk alles krijgen. Van kleding, meubels, voerbakken voor kippen, levende kippen en eenden, zaden, keramiek, keukenspullen en groente en fruit natuurlijk. Het is ongelooflijk.
Wat vooral ongelooflijk is, is dat alle marktkooplui er staan ondanks het weer. Want het is hondenweer. Het regent en het waait ook nog hard. Als we van de markt aflopen waaien er ook spullen weg en is het continu opletten of er niet een waterzak van een tent op je hoofd kletst. We kopen wat groente en fruit en als we teruglopen naar de auto besluiten we door te rijden naar Guimaraes. De vroegere hoofdstad van Portugal totdat Lissabon het werd.
Het is nog een uurtje rijden en ook hier parkeren we de auto met buiten het centrum bij het stadion. We lopen richting het historische centrum en het is mooi. Het middelpunt bestaat uit 2 pleinen die gescheiden zijn door een huis op palen. De kathedraal is mooi en het Mariaaltaar is bijzonder en indrukwekkend in een verder donkere kerk. We lunchen in een leuke pizzeria met echt heel goede pizza en zitten even droog. Want ook hier regent het de hele tijd. Als we naar het kasteel lopen gaat het helemaal los en zijn we inderdaad tot op de draad nat. Het bederft de pret niet, we maken er maar lol om en lachen.
Op de terugweg rijden we nog even langs de supermarkt om de voorraad aan te vullen en als we terug zijn eten we stampot rauwe andijvie. Nooit gedacht dat we dat zouden eten, maar past volledig bij het weer.
Truste en tot morgen.
En heerlijk die stampot. Met spekkies mag ik hopen. En zo mooi om te horen dat Pip ook zoveel mogelijk mee mag