Dag 33, Santiago de Compostela

Na een lekkere strandwandeling met Pip zijn wij, dit keer zonder Pip, vertrokken naar Santiago de Compostela. Na een ruim uurtje rijden vinden we de parkeerplaats die heel dicht bij het verder autovrije centrum ligt. Maar jemig wat is dit krap, klein en kruip door sluip door in deze garage. Maar goed we staan en als de vrouw van eenieder net zo goed helpt als Marjon dat doet bij mij moeten we aan het einde van de dag weer allemaal zonder schade naar huis kunnen.

Het is inderdaad een klein loopje naar het centrale plein voor de kathedraal. Maar we lopen in snelle pas langs alles op zoek naar een terras om iets te drinken als excuus voor het toilet. Als we de koffie en thee op hebben en onze blaas geleegd zien we op 3 meter van onze tafel een keurig openbaar toilet. Prima. 😂

Daarna terug naar het plein waar het ontzettend druk is met pelgrims. De ene emotioneel, de andere in een groep en zeer uitbundig en de laatste nog een beetje verdoofd. Zo ook een Nederlandse jongen die de Camino vanuit Nederland gefietst heeft. 2500 kilometer in 30 dagen en hij wist niet wat hij moest voelen toen hij daar stond. 

De kathedraal is werkelijk schitterend. Wij als gediplomeerd cultuurbarbaren lopen gemiddeld 10 minuten door een kerk. Maar na een ruim half uur waren we het erover eens dat dit één van de meest bijzondere kathedralen is die we gezien hebben. De bouwstijl was ook zoals we die nog niet vaak gezien hebben en het schip was prachtig overdadig gedecoreerd met engelen, bladgoud en alles wat iets protserig kan maken. En toch, kon het hier en was het mooi.

De stad Santiago is ook echt de moeite waard. Een echte studentenstad met prachtige gebouwen, een goede sfeer en zoals gezegd autovrij wat de stad zeer ten goede komt.  We ploffen op een terras en gaan voor het eerst deze reis tapas proberen. We bestellen 4 gerechtjes, waarvan we uiteindelijk de sardines en patatas aioli krijgen. De rest was er niet maar het is prima en we slenteren nog even door deze fijne stad terwijl het zonnetje doorkomt. Van de voorspelde regendag is niets uitgekomen. Het was een heerlijke dag om in deze mooie stad door te brengen. 

Op de terugweg doen we nog even boodschappen waarna we weer een uurtje door het Galicische landschap slingeren. De zon begint door te breken en de wolken lossen langzaam op. Behalve om de bergen heen, daar slingert het zich als mist omheen met toppen die er tegen een blauwe lucht bovenuit steken. Het is een mooi gezicht. En Pip is dolblij als we de caravan weer opendoen en ze direct weer op het strand mocht rennen. 

Truste en tot morgen.